Beynimizin Tamamını Neden Kullanamıyoruz ?
İnsan beyni yaklaşık olarak 10-12 milyar arası sinir hücresi ( nöron ) içerdiği tahmin edilmektedir. Ancak herkesin de bildiği gibi beynimizin çok düşük yüzdesini kullanmaktayız. Bunun nedenlerinden bir tanesi beynimizde bulunan olgun sinir hücrelerinin yani nöronların kendi kendini yenileme özelliğini kaybetmiş olmasından kaynaklanmaktadır. Uzun yıllar boyu yapılan bilimsel çalışmalar sonucunda, olgun sinir hücrelerinin kendilerini yeniden yenileyebilmeleri üzerinde önemli gelişmeler kaydedilmiş olsa da, bu yenilenme oldukça yavaş ve sınırlı sayıda gerçekleşmektedir.
Yaşamımız boyunca elde ettiğimiz bütün bilgiler beynimizde depolanır. Kazanmış olduğumuz her yeni bilgi, anı ve hatıralar beyinde bulunan sinir hücrelerine işlenir ve beyinde bulunan diğer sinir hücrelerinin etkileşimi sonucu burada saklanır. Günlük hayatta olağan işlevleri yerine getirebilmemiz ve öğrendiğimiz çeşitli bilgileri zamanı gelince kullanabilmemiz, yaşamış olduğumuz diğer olaylar arasında bağlantı kurarak yorum yapabilmemiz, beyinde saklanan veriler ve oluşturulmuş nöronların bağlantıları sayesinden gerçekleşmektedir.
insanoğlunun yaşlanma sürecinde sadece beden olarak değil beyinde bulunan hücrelerimiz de yaşlanır ve bunun sonucunda beyinde bulunan hücreler ölmeye başlar. Bunun yanında başımıza gelen herhangi bir hastalık veya darbe sonucunda da beyin hücrelerimizin büyük bir bölümünü kaybederiz. İşte bunun sonucunda, önemli kabul edilen bilgilerin yeni bir sinir hücresine aktarılması ve diğer sinir hücreleriyle bağlantı kurması gerekmektedir. Bu işlem sırasında beyin, içinde bulunan ve kullanılmayan tabir-i caizse ‘’yedek ‘’ durumda bekletilen sinir hücrelerini kullanmaktadır.
Buna benzer şekilde her yeni bir bilgi edindiğimizde de beyin yeni sinir hücreleri kullanır ve gerekli bağlantıları oluşturur. Sinir sisteminin dinlenme durumu olan uyku süreci, bu veri aktarımının yapıldığı ve diğer sinir hücreleriyle bağlantıların kurulduğu en önemli evredir. Bu nedenle uzmanlar, düzenli uyku alışkanlığının sağlanmasının sinir sisteminin en iyi şekilde çalışacağı fikrinin üzerinde duruyorlar. Lafın kısası eğer beynimizin büyük bir kısmını ya da % 100’ünü kullanıyor olsaydık, hiç kuşku yok ki dünyadaki en zeki canlı biz olurduk. Ama her şeyin fazlasının zarar olduğunu düşündüğümüzde, en kısa verimli yaşam süresine sahip canlı da biz olurduk.