Türk Adının Anlamı, Kökeni ve Ortaya Çıkması
Türk Milletinin tarihi neredeyse insanlık tarihi kadar eskidir; Türkler beş bin yıldan beri tarih sahnesinde yer almaktadır. Kımi uzmanlara göre ‘’ Türk ‘’ adını ilk defa M.Ö. 14. Yüzyılda ‘’ Tik ‘’ veya ‘’ Tikler ‘’ şeklinde rastlanmıştır. Türklerin eski dönemlerine ilişkin bilgilerin kökeni, çoğunlukla Çin tarihine dayanmaktadır. Çinli tarihçiler de M.Ö. 2000 – 1000 yılları arasında Türk hükümdarlarından bahsetmektedir.
Türk adının tarih sahnesine çıkışı, 6. Yüzyılda Göktürkler tarafından kurulan devletle olmuştur. Bu döneme ait Orhun kitabelerinde yer alan ‘’ Türk ‘’ adı, daha sonra ‘’ Türük ‘’ olarak kullanılırken; Çin yıllıklarında ‘’ Tu – küe ’’ olarak geçmektedir. Türk adı bu dönemlerde kullanıldığında bir topluluğun veya kavmin isminden çok, siyasi bir birliği ifade etmekteydi.
Araştırmacılara göre Türk isminin anlamları ise ‘’ güçlü, kudretli; töreli; adeti, geleneği olan; adet, kanunla düzenlenmiş; birlik kazanmış halk ‘’ olarak belirlenmiştir. İran kaynaklarında ise Türk kelimesinin ‘’ güzel insan ‘’ karşılığında kullanıldığı da belirtilmektedir. Kaşgarlı Mahmut 9. Yüzyılda ‘’ Türk adının Türklere Tanrı tarafından verildiğini ‘’ belirtmiş; ‘’ gençlik, kuvvet, kudret ve olgunluk çağı ‘’ demek olduğunu bir kez daha vurgulamıştır. Türk kelimesinin ‘’ güçlü – kuvvetli ‘’ anlamına geldiği, bugün neredeyse bütün tarihçiler tarafından kabul görmüştür.