Japon Yapıştırıcısı Neden Bu Kadar Güçlüdür ?

Japon Yapıştırıcısı Neden Bu Kadar Güçlüdür ?

Japon yapıştırıcısı, ilk olarak 1942 yılında Eastman Kodak  Şirketi’nden Dr. Harry Coover tarafından, şeffaf bileşenler üretmek için uygun maddeler aranırken keşfedildi. Dr. Harry Coover plastik merceklerde kullanılmak üzere uygun bir madde ararken metil siyanoakrilat bileşeninin içeriğini araştırdı ve bunun temas ettiği her maddeye yapışma eğilimi olduğunu fark etti. Dokuz yıl sonra, uçak kapakları için sıcağa dayanıklı plastikler üzerinde çalışan bir ekibin şefi olduğunda metil siyanoakrilatla bir kez daha karşılaştı. Bu maddenin son derece yapışkan olduğu açıktı ancak bu kez Dr. Coover nesneleri bir araya getirmek için basınç ya da ısıya ihtiyaç duymayan yeni bir yapıştırıcı formu keşfettiğini anladı. Dikkat çekici bir şekilde yapıştırıcı, nem gibi zerre miktarında suyun varlığıyla harekete geçiyordu. Kodak ürünü aldı ve ürün ilk kez 1958 yılında piyasaya sürüldü.

Yapıştırıcının gücünün kaynağı, kendini bir dizi bireysel molekülden bağları kırılması son derece zor bir zincire dönüştürebilme becerisidir. Su moleküllerindeki elektronlar, temel siyanoakrilat molekülündeki iki karbon atom arasındaki bağı, diğer yapıştırıcı molekülleri bağlayabilecek çift uçlu bir kancaya dönüştürerek etkiler. Bu da karşılığında, nesneleri birbirine etkileyici bir güçle bağlayan bu moleküller zincirinin oluşmasını tetikleyerek diğer moleküllere elektron sağlar. Bu süreç çok hızlıdır ve suyun varlığına öyle hassastır ki yapıştırıcı üreticileri bu maddeyi, yoğunlaşma hızını yavaşlatmak için az bir miktar asitle karıştırırlar. Azıcık nem ( parmak ucunda olsa bile ) asit dengeleyicinin etkisini azaltmaya yeter ve zincirleme etkiyi oluşturan süreç güçlü bir şekilde başlar.

Belki de yapıştırıcının etkisini biraz da geç fark etmiş olduğundan Dr. Coover ürünün ameliyatlardaki kullanımının patentini alma konusunda oldukça hızlı davrandı. Bu ürün sayesinde, dikişlere gerek kalmadan insan dokusu birbirine yapışabiliyordu. Japon yapıştırıcısı bu şekilde ilk kez Vietnam Savaşı’nda kullanılı ve günümüzde hala küçük operasyonlarda kullanılmaktadır.